Meer dan 1 miljoen Nederlanders zijn voor hun huisartsenzorg afhankelijk van één van de 320 apotheekhoudende huisartspraktijken in ons land.
In één op de drie gemeenten, vooral in de landelijke gebieden door het hele land, zijn apotheekhoudende huisartsen gevestigd. Zij verlenen niet alleen huisartsenzorg, maar staan ook voor veilig verantwoord gebruik van geneesmiddelen op het platteland.
Zonder de dorpsdokter geen leefbaar landelijk gebied en Belangen Buitengebied Coevorden (BBC2014) hecht dan ook groot belang aan het behoud van deze eerstelijnszorg! Dat is ook ingegeven door het landelijk beleid om ouderen en mensen met een beperking zo lang mogelijk thuis te laten wonen en zelfredzaam te laten zijn.
De verhalen zijn genoegzaam bekend: op het platteland dreigt een tekort aan huisartsen. De komende jaren stoppen veel huisartsen vanwege hun leeftijd met hun praktijk. En wat dan?
Sprekend voorbeeld
Bij jonge huisartsen bestaat niet veel animo om in de provincie een praktijk te starten. Bij een beginnend arts die goede herinneringen koestert aan het dorp van zijn of haar jeugd, ligt dat vaak anders. Marlieke Lohues, geboren en getogen in Erica, is een sprekend voorbeeld. “Op het platteland is het veel prettiger wonen en de mensen zijn ook meer met elkaar verbonden. Dat is voor mij als huisarts een heel belangrijk aspect.”
“Ik wil goed benaderbaar zijn”
Marlieke is werkzaam in de huisartsenpraktijk in Sleen. Ze is een plattelandsdokter pursang. “Het is leuker, uitdagender en afwisselender dan het werk op een praktijk in een grote stad.” Tijdens haar coschappen – onderdeel van de studie Geneeskunde – vond Marlieke vele disciplines interessant, maar uiteindelijk paste het huisartsenvak het beste bij haar. “Mede omdat je dan dicht bij de patiënt staat en niet in een klinische setting zit. Dus niet getooid in een witte jas. Ik wil voor mijn patiënten goed benaderbaar zijn. Het leuke is ook dat je een langdurige relatie opbouwt met je patiënten, van jong tot oud. Veel mensen blijven toch een groot deel van hun leven in hetzelfde dorp wonen of trekken er later weer naar terug.”
Veranderingen
Ze vervolgt: “Dit vak wordt nooit saai. Elke dag kom je weer iets nieuws tegen. Uit de visites rijden haal ik veel nuttige informatie: een kijkje in de thuissituatie kan je al veel opleveren. Vraag is wel of de ICT en digitalisering op termijn een groot deel van ons vak zal overnemen. Worden we meer een soort zorgmanager…? Ik hoop dat het niet teveel zal veranderen, want met name dat laatste spreekt mij niet zo aan. Liever ben ik gewoon aan het dokteren.”
Eerst waarnemer in Sleen, nu praktijkhouder
Met de huisartsenbul vers op zak heeft Marlieke de eerste jaren in de drie noordelijke provincies op meerdere plekken waargenomen. “Eind 2016 zag ik de vacature voor een huisarts in Sleen. Daar had ik eerder dat jaar al een paar keer waargenomen. In eerste instantie heb ik daar als waarnemer gewerkt. Van beide kanten leek het al snel te klikken en sinds drie jaar ben ik er nu mede-praktijkhouder.”
Bij de foto: Marlieke Lohues is werkzaam als huisarts in Sleen. “Op het platteland is het veel prettiger wonen en de mensen zijn ook meer met elkaar verbonden.” (Foto: Ton Trompert)