Huisarts Chantal Everts

Huisarts Chantal en dierenarts Reinard wonen in Gees onder één dak en voelen zich op platteland als een vis in het water

Meer dan 1 miljoen Nederlanders zijn voor hun huisartsenzorg afhankelijk van één van de 320 apotheekhoudende huisartspraktijken in ons land. 

In één op de drie gemeenten, vooral in de landelijke gebieden door het hele land, zijn apotheekhoudende huisartsen gevestigd. Zij verlenen niet alleen huisartsenzorg, maar staan ook voor veilig verantwoord gebruik van geneesmiddelen op het platteland.

Zonder de dorpsdokter geen leefbaar landelijk gebied en Belangen Buitengebied Coevorden (BBC2014) hecht dan ook groot belang aan het behoud van deze eerstelijnszorg! Dat is ook ingegeven door het landelijk beleid om ouderen en mensen met een beperking zo lang mogelijk thuis te laten wonen en zelfredzaam te laten zijn.

Vanaf 2012 wonen huisarts Chantal Everts en dierenarts Reinard Everts met hun drie kinderen in de gemeente Coevorden. Na acht jaar Aalden is het gezin neergestreken op een markant plekje in Gees.

Chantal voelt zich heel betrokken bij het waarborgen van de gezondheidszorg op het platteland en Reinard draagt een belangrijk steentje bij aan de diergezondheidzorg in Zuidoost-Drenthe.

Chantal maakt graag propaganda voor het leven op het platteland. Dat is niet voor niets. De verhalen zijn immers genoegzaam bekend: op het platteland dreigt een tekort aan huisartsen.

Opgegroeid op het platteland

Chantal en Reinard zijn beide opgegroeid op het platteland. Reinard op de boerderij van zijn ouders in Bronneger en Chantal in Musselkanaal. Dat het tweetal na afronding van de universitaire studie niet in stad wilde blijven wonen stond eigenlijk op voorhand al wel vast. Ze wilden terug naar de roots. Een vertrouwde omgeving om te werken en te wonen, maar bovenal een veilige woonomgeving waarin ze hun drie kinderen Ties, Hidde en Saar willen zien opgroeien.

Steeds moeilijker

Chantal, als huisarts verbonden aan de praktijk Meander in Coevorden, begrijpt ergens wel dat het complex is om artsen voor deze gebieden op het platteland enthousiast te maken. “Ze hebben vaak al hun maatschappelijk leven opgebouwd in de stad, kinderen gaan er naar school. Aangezien de partner vaak ook hoger opgeleid is en doorgaans al een goede baan heeft, maakt de stap naar het ‘onbekende’ platteland nog eens extra complex. Ik denk echter dat als je eenmaal de stap genomen hebt om op het platteland neer te strijken, dat je niet meer terug wilt naar de stad. Allereerst is het wonen hier veel fijner dan in de stad: de omgeving is rustiger en groener en de mensen zijn meer met elkaar begaan.’

Honkvast

En er is nog iets anders. ‘Doordat op het platteland veel mensen honkvast zijn, volg je als huisarts al gauw een heel stuk van hun leven. Ook dat spreekt mij aan. Het is fijn dat je mensen goed leert kennen. Vaak zitten er ook meerdere mensen uit een familie bij dezelfde huisarts. Omdat je de achtergrond van mensen kent, kan je klachten beter beoordelen en is het makkelijker om samen met de patiënt een goed plan te maken.’

Het werk van dierenarts en huisarts kent veel overeenkomsten

Ondertussen schuift Reinard aan bij het gesprek. Hij ziet veel overeenkomsten tussen het werk van Chantal en zijn eigen dagelijkse werkzaamheden als dierenarts. ‘Je moet echt wel een mensenmens zijn om het beroep goed te kunnen uitoefenen.’ Dat Reinard dierenarts wilde worden was al op jonge leeftijd duidelijk. Hij is opgegroeid op de boerderij, is gepassioneerd schapenhouder en een echt buitenmens. ‘Vooral de afwisseling in ons vak is boeiend. Je bezoekt dagelijks verschillende veehouders en hebt een uitgebreider persoonlijk contact met de cliënten. Ik zie mijn patiënten niet in de spreekkamer, maar in de stal op de boerderij’, zegt Reinard met een glimlach.

Ook de beide opleidingen (huisarts en dierenarts) zijn wat betreft de studiebelasting in uren en hoeveelheid stof redelijk met elkaar in evenwicht. ‘Verder komt de structuur van beide opleidingen wel aardig overeen, met een duur van zes jaar, waarvan de laatste jaren de coschappen bevatten:  dat is een praktijkstage onder begeleiding’, zegt Chantal.

In 2012 gestart met opleiding tot huisarts

In 2004, na afronding van het gymnasium, is Chantal Geneeskunde gaan studeren in Rotterdam. ‘Na het behalen van mijn artsdiploma in 2011 stond voor mij al vast dat ik huisarts wilde worden. Om nog wat meer ervaring op te doen met zorg voor oudere mensen heb ik het Brabantse Deurne nog een jaartje in een verpleeghuis gewerkt. In maart 2012 ben ik in Groningen begonnen met de opleiding tot huisarts.’

Met veel plezier

De interesse in de huisartsgeneeskunde is echt begonnen tijdens haar coschappen. ‘Ik heb het tijdens vrijwel alle coschappen in het ziekenhuis erg naar mijn zin gehad, maar tijdens mijn stage bij een huisarts merkte ik dat ik op m’n plek was en met heel veel plezier aan het werk was. In het ziekenhuis miste ik vaak het contact met de persoon achter de patiënt, maar ook de variatie in patiënten en hun problemen.’

Foto: Chantal Everts voelt zich heel betrokken bij het waarborgen van de gezondheidszorg op het platteland. 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.